کد مطلب:62557 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:190

خویشتن كاری به عنوان افقی جدید در آینده مدیریت، در قالب یك نظریه كلی مطرح است. بر اساس این نظریه، الگوی كار دگرگون می شود و بر اساس شرایط و مقعیت افراد و ترجیحات آنان شكل می گیرد. كار و سرگرمی در هم آمیخته و خانه و محله، مراكز كاری می گردند. انسان شخصا كنترل كار خویش را بر عهده می گیرد و برای خود و رفع نیازهایش كار می كند. كار در این مقوله برای خود فرد و در راه اهداف او می باشد.

این فرضیه، گرچه می تواند به عنوان یك نظریه علمی تخیلی، آغازگر مباحث جدید در مدیریت باشد؛ اما در عصر حاضر مصادیق شایعی ندارد، و بر فرض رواج خویشتن كاری، موضوع خود كنترلی در سازمان منتفی خواهد بود؛ ضمن آنكه تلازم خویشتن كاری با خود كنترلی جای تردید داشته و نمی توان خود كنترلی را بر فرض خویشتن كاری تضمین كرد.